Στασινόπουλος, Μιχαήλ

Ακαδημαϊκός, τέως Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας. Γεννήθηκε στην Καλαμάτα το 1903 και σπούδασε νομικά στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Σταδιοδρόμησε ως εισηγητής στο Συμβούλιο Επικρατείας, έγινε πρόεδρος το 1937 και σύμβουλος το 1943, αντιπρόεδρος το 1963 και πρόεδρος το 1966, για να απομακρυνθεί το 1969, όταν ήρθε σε διάσταση με το δικτατορικό καθεστώς. Διατέλεσε πρώτος βουλευτής Επικρατείας το 1974, καθηγητής του Διοικητικού Δικαίου, στην Πάντειο και υφηγητής της ίδιας έδρας στο πανεπιστήμιο της Αθήνας. Αναγορεύτηκε επίσης επίτιμος διδάκτορας στα πανεπιστήμια του Μπορντώ και του Παρισιού. Το 1974 εκλέχτηκε πρώτος Πρόεδρος της Ελληνικής Δημοκρατίας (18 Δεκεμβρίου 1974-19 Ιουνίου 1975). Ο Σ., που έχει να επιδείξει πλούσιο συγγραφικό επιστημονικό έργο, ασχολήθηκε παράλληλα και με τη λογοτεχνία και ιδιαίτερα την ποίηση. Από τα επιστημονικά συγγράμματα του αναφέρουμε: Δίκαιον των διοικητικών πράξεων (1950), Αστική ευθύνη του κράτους, των δημοσίων υπαλλήλων και των νομικών προσώπων κατά τον αστικό κώδικα (1950), Το δίκαιον των διοικητικών διαφορών (3η έκδοση, 1964), Μαθήματα διοικητικού δικαίου (3η έκδοση, 1966) κ.ά. Από το λογοτεχνικό του έργο αναφέρουμε τα Ποιήματα (1949), Το πινάκιον της φακής και ο νόμος των λύκων (1973), Με ψήφους 3 εναντίον 2 (1977), Η δίκη (1977), Σελίδες ιστορίας πολιτικής του νεωτέρου Ελληνισμού (1978) καθώς και το ταξιδιωτικό Η χώρα με τις γαλάζιες λίμνες. Ο Σ., που φιλοτέχνησε και μεταφράσεις ξένων ποιητών και πεζογράφων ασχολήθηκε επίσης και με την παιδική λογοτεχνία (Η συντροφιά μας, κ.ά.). Ο διατελέσας Πρόεδρος της Δημοκρατίας Μιχαήλ Στασινόπουλος (φωτ. από την έκδ. «100+1 χρόνια Ελλάδα»).